SADE HAYAT

30.12.2014

Burada pek çok fark ettiğim şey arasında öyle bir şey var ki, hayatın anlamını bulmaya yol gösterici sanki. Küçük metrekarelerde hayatın nasıl daha anlamlı olduğunu, hayatı basitleştirmenin ne çok şey kazandırdığını fark ettim. 

45 gündür, 20-25 metrekare bir oda da 3 kişi yaşıyoruz. Burada günümüzü geçiriyor, yemek yiyor, oyun oynuyor, tedavi oluyor, uyuyoruz. Kıyafetlerimiz sayılı, buzdolabımız mini ötesi. Anlayacağınız fazla hiçbir şeye yer yok. Gazete bile okunduktan sonra kalabalık gözükmesin diye ve tabi hijyen açısından gönderiliyor. Benim birkaç dergi ve kitabım bile herkese fazlalık görünüyor. Öyle bir sadelik yani… Sadece hayati, gerçekten lazımlar var.

Hani sakladığımız onlarca, yüzlerce eşya, ıvır zıvır var ya hiçbir zaman lazım olmayacak onlar. Artık eminim. Çünkü burada bir çorba kasesi gerektiğinde bir fincana koyup içebilme pratikliğini öğrendim. Fazla oyuncağa gerek yokmuş, şırıngaya su koysan oyuncak olurmuş. Hayat az eşyayla daha kolay, vaktin daha bolmuş.

“Kalabalık” evlerde “kalabalık” hayatlarda kimseler fırsat bulamazken mola vermeye, biz oğlumla 45 gündür moladayız. Zamanı durdurduk. Hayatımız sade, biz sade. Birlikte duruyoruz, birlikte uyuyor, birbirimize bakıyoruz.

Hastane odasında yılın ilk karını seyrediyoruz. Başka hiçbir işimiz yok bu andan başka…

BNÇ