ÖZELEŞTİRİ

Yeni hayatımda çok fazla sorgular çok fazla düşünür oldum. Tabi vaktim de bol sayılır. Çok şey öğrendiğim kesin. Ama gün geçmiyor ki arkadaşlık, dostluk üzerine öğreniyorum, düşünüyorum. Meğer ne çok dost biriktirmişim diyorum ama bir yandan da ne kadar eksikmişim.

Herkesin hayatında zor anları, zor günleri var mutlaka. Çocuğunun hayatıyla sınanmak en üst seviyede olsa da üzüntünün küçüğü büyüğü pek yok. Daha doğrusu arkadaşlarının yanında olmak için acı skalasında illaki ileri seviyelerde yer almasına gerek yok.

Bakıyorum da etrafımızdaki nerdeyse herkesin hayatının yakınından uzağından geçmiş bu hastalık. Ama fark etmek ve üzerinde konuşmak için başıma mı gelmeliymiş. Tabiki bir yeri gelme durumu var konuşmak için ama kim bilir belki daha çok bakmalı daha çok görmeliymiş insan. Daha duyarlı olmalı, daha çok hayatlarını bilmeliymişiz arkadaşlarımızın.

Bilmiyormuşuz, duymamışız, görmemişiz. Bazen söylemiş anlamamışız. Ya da hiç sormamışız. Bildiğimizde de meğerse “mış” gibi yapmışız. Kötü niyet yok mutlaka. Hayat artık böyle.  Sosyal medya saolsun, birbirimizin gittiği restoranları, konserleri biliyoruz ama birçok şeyi atlıyoruz bu  “ileri” iletişim dünyasında.

Oysa unuttuğumuz, şahane duygular varmış. Whatsup’dan mesaj yerine eline bir kahve alıp 5 dakika uğramalıymış insan hastanedeki arkadaşına/eşine/dostuna/akrabasına, her ne sebeple orada olursa olsun. Bir peynirli börek ile kahvaltı saatinde gittiğinde ne derdi olursa olsun güldürebilirmişsin bir insanı. Evde bir kek yapıp götürmek şahane bir fikirmiş mesela. Bir oyuncakla çocuğu güldürürken, bir kitapla bir çikolatayla annesini de güldürebilirmişsin. O anda sana küçük gelen her şey onlar için anlamlı olabilirmiş.

Bunları arkadaşlarım bana yaşattığı için rahatlıkla sayıyorum. Daha fazlalarını, nicelerini sayabilirim ama birini anlatsam birinin hatırı kalır. Hepsi iyi ki var. 

Tabi benim çıkış noktam hastane olduğu için örneklerim bu taraftan. Ancak her dertte tasada yanında olmalı insan sevdiklerinin. Bizimki gibi bir durumda mutlaka olunuyor tabiî ki ama benim kastettiğim bu kadar ağır olmasa da yaşanan yapılmalı bu incelikler. Fark etmek için başına böyle bir durumun gelmesini beklemeden…

Şüphesiz hayat daha güzel olacak.

BNÇ